ขณะที่เรากำลังจะเดินทางจากจังหวัดพิษณุโลก ไปทำงานที่จังหวัดสุโขทัยนั้น
ได้เห็นโพส ๆ นึง ในกลุ่มเฟสบุ๊ค คือกลุ่ม ' พิษณุโลกบ้านเรา '
ได้โพสภาพสุนัขสีขาว นอนอยุตรงพงหญ้าข้างทาง และได้บอกว่า สุนัขโดนรถชน
เราก็เลยเม้นท์ถามว่า อยู่ส่วนไหนของจังหวัด ตอนแรกคอมเม้นจากในกลุ่มนั้นเค้าก็บอกกันว่า
ขอแค่คนมารับรักษาก่อน ค่อยระดมทุนช่วยกัน เรากับแฟนก็คุยกันว่าเอายังไงดี ถ้าเรารับเคสเนี่ย
ค่ารักษา เราต้องออกเองหมดเลยนะ คงน้อยคนที่ช่วย แต่เห็นแล้ว ไม่ช่วยก็ทำใจไม่ได้
จากนั้นจึงได้นัดแนะเส้นทางที่จะไปรับ
เมื่อเสร็จงานที่สุโขทัย เราก็รีบบึ่งรถไปรับเจ้ามดขาว เลยทันทีค่ะ ^^
ครั้งแรกที่เจอมดขาว
ตอนที่ไปเจอมดขาวนั้น ลุกเดินเองไม่ได้ มีมดตอม เพราะไปอยู่ใต้ต้นมะม่วง
เค้าไม่ขู่เราเลยนะคะ จับได้ ตอนแรกเราก็กลัว ๆ เค้ากัดเหมือนกัน เพราะตอนนั้นเค้าน่าจะเจ็บ
แต่ก็อุ้มขึ้นรถได้ไม่มีปัญหา สงสัยจะรู้ว่าเรามาช่วย
จากนั้นก็ได้นำเจ้ามดขาวเข้ารับการรักษาที่ รพ.สัตว์พิษณูโลกค่ะ
เมื่อไปถึง รพ. มดขาวก็ได้รับการเอกซ์เรย์ ตรวจเลือดค่ะ
ผลออกมา กระดูกเชิงกรานหัก ต้องได้รับการผ่าตัดโดยการดามเหล็ก
แต่ก่อนที่จะได้รับการผ่าตัดเนี่ย มดขาวต้องกินยารักษาเลือดก่อน เพราะเกล็ดเลือดเค้าต่ำมาก
ถ้าผ่าตัดทันทีเลยก็จะได้รับความอันตรายค่ะ และเบื้องต้น หมอก็บอกค่ารักษาในการผ่าตัด
ประมาณ 15,000 บาท เราก็อึ้งไปนิดนึง เพราะ เราไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น 555
เสร็จแล้วก็ออกมาจ่ายตัง ค่าเอกซ์เรย์ ค่ายา ในวันนั้นค่ะ เป็นเงินประมาณ 3,000 กว่าบาท
และได้ฝากมดขาวไว้ รพ. เพราะเราอยู่คอนโดค่ะ
ฟิล์มเอกซ์เรย์
เมื่อกลับมาถึงห้องเราก็หนักใจอยู่เหมือนกัน ว่าเงินรักษามันเยอะมากเลยนะ ซักครึ่งนึงเรายังไหว
น้องอีกคนที่เป็นคนมาโพสหาคนรักษาในกลุ่ม ก็ช่วยเราคุยกับแอดมินเพจ ระดมทุนรักษาค่ะ
ก็หาเรื่อย ๆ จนเริ่มจะท้อใจ ในที่สุด ก็ได้คุยกับแอดมินเพจ ' รักหมาจัง '
แอดมินก็ถามเยอะนะคะ เพราะเค้าก็กลัวมิจฉาชีพมาหลอกลวงเหมือนกัน เราก็ได้ส่งรูป ข้อมูล
ใบที่หมอประเมิณการรักษา และบิลแรกที่เราจ่ายไปค่ะ จนแอดมินยอมโพส ขอระดมทุนให้
เราขอระดมทุนเป็นจำนวนเงิน 16,000 บาท เป็นจำนวนเงินเยอะมากเลยนะคะ แต่ไม่น่าเชื่อ
แอดมินโพสให้ไม่ถึง 40 นาที เราระดมทุนได้ เกือบ 18,000 บาทค่ะ
เรานี่แทบจะร้องไห้ และซาบซึ้งในการช่วยเหลือจากทุก ๆ คนมาก
จากนั้นเราได้นำเงินไปวางมัดจำที่คลินิค และไปเยี่ยมน้องทุกวันค่ะ แต่ว่า ผลเลือดน้องก็ไม่ดีขึ้นเลย
จนหมอบอกว่า คงผ่าตัดไม่ได้ และ น้องคงต้องเดินไม่ปกติตลอดไป TT
ไปเยี่ยมมดขาว
รับมดขาวไปฝากบ้านพี่ค่ะ
จากนั้นก็เป็นขั้นตอนการหาบ้านต่อไป อย่างที่บอกว่าเราอยู่คอนโด เลี้ยงไม่ได้ ก็คิด ๆ หาบ้านที่ไหนดีน้า
ที่รั้วรอบ ขอบชิด นึกไปมา บ้านตัวเองที่อุดรก็ได้นี่นา พ่อเราเป็นคนชอบเลี้ยงสุนัข ตอนเรียน ม.ปลายเราอยุ่อุดร
พ่อเราก็ชอบไปเก็บสุนัขข้างทางมาเลี้ยง เราก็เลยไลน์ไปถามพ่อเลยค่ะ ผลที่ได้
พ่อเราบอกเอา ๆ และตั้งชื่อให้เรียบร้อยว่า 'มดขาว' (ตอนเราไป รพ เราตั้งชื่อว่า สโนวไวท์ค่ะ)
เมื่อได้ฤกษ์งามยามดี มดขาวเตรียมตัวไปอุดรกันเลยยยยยย
พ่อเรา และแฟนเราช่วยกันนำมดขาวเข้ากรง ซนนิดหน่อย คงกลัว พาไปไหนเนี่ย 555
รูปเมื่อมดขาวถึงบ้านวันแรกค่ะ
และมาถึงปัจจุบันของมดขาว
สนุกสนานกันไป พ่อชอบเอามาอวดด้วยว่า พาไปที่ทำงาน มีเพื่อนเล่นด้วย
กินข้าววันละสามกะลังมัง ชอบมาเฝ้าหน้าห้องทำงานพ่อ ^^ พ่อไปราชการ พ่อก็พามดขาวไปด้วยค่ะ
แค่นี้เองที่หมาจร ตัวนึงต้องการ ขอแค่มีบ้าน มีเจ้านายที่รักเค้า มีอาหารกิน เค้าก็สุขใจแล้ว
มดขาวตัวอ้วนมากกก เปรียบเทียบกับตอนวันแรกนี่คนละตัวเลย 555
ที่ต้องขอบคุณมา ณ ที่นี้ คือเพจ รักหมาจังนะคะ ที่ช่วยแชร์เรื่องราวของมดขาวให้ จนมีคนโอนเงินเข้ามาช่วยเหลืออย่างมากมาย
ปล. รูปใหญ่ไปขอโทษด้วยนะคะ
ประสบการณ์ ช่วยชีวิตสุนัขข้างทาง นาม ' มดขาว '
ได้เห็นโพส ๆ นึง ในกลุ่มเฟสบุ๊ค คือกลุ่ม ' พิษณุโลกบ้านเรา '
ได้โพสภาพสุนัขสีขาว นอนอยุตรงพงหญ้าข้างทาง และได้บอกว่า สุนัขโดนรถชน
เราก็เลยเม้นท์ถามว่า อยู่ส่วนไหนของจังหวัด ตอนแรกคอมเม้นจากในกลุ่มนั้นเค้าก็บอกกันว่า
ขอแค่คนมารับรักษาก่อน ค่อยระดมทุนช่วยกัน เรากับแฟนก็คุยกันว่าเอายังไงดี ถ้าเรารับเคสเนี่ย
ค่ารักษา เราต้องออกเองหมดเลยนะ คงน้อยคนที่ช่วย แต่เห็นแล้ว ไม่ช่วยก็ทำใจไม่ได้
จากนั้นจึงได้นัดแนะเส้นทางที่จะไปรับ
เมื่อเสร็จงานที่สุโขทัย เราก็รีบบึ่งรถไปรับเจ้ามดขาว เลยทันทีค่ะ ^^
ตอนที่ไปเจอมดขาวนั้น ลุกเดินเองไม่ได้ มีมดตอม เพราะไปอยู่ใต้ต้นมะม่วง
เค้าไม่ขู่เราเลยนะคะ จับได้ ตอนแรกเราก็กลัว ๆ เค้ากัดเหมือนกัน เพราะตอนนั้นเค้าน่าจะเจ็บ
แต่ก็อุ้มขึ้นรถได้ไม่มีปัญหา สงสัยจะรู้ว่าเรามาช่วย
จากนั้นก็ได้นำเจ้ามดขาวเข้ารับการรักษาที่ รพ.สัตว์พิษณูโลกค่ะ
เมื่อไปถึง รพ. มดขาวก็ได้รับการเอกซ์เรย์ ตรวจเลือดค่ะ
ผลออกมา กระดูกเชิงกรานหัก ต้องได้รับการผ่าตัดโดยการดามเหล็ก
แต่ก่อนที่จะได้รับการผ่าตัดเนี่ย มดขาวต้องกินยารักษาเลือดก่อน เพราะเกล็ดเลือดเค้าต่ำมาก
ถ้าผ่าตัดทันทีเลยก็จะได้รับความอันตรายค่ะ และเบื้องต้น หมอก็บอกค่ารักษาในการผ่าตัด
ประมาณ 15,000 บาท เราก็อึ้งไปนิดนึง เพราะ เราไม่มีเงินเยอะขนาดนั้น 555
เสร็จแล้วก็ออกมาจ่ายตัง ค่าเอกซ์เรย์ ค่ายา ในวันนั้นค่ะ เป็นเงินประมาณ 3,000 กว่าบาท
และได้ฝากมดขาวไว้ รพ. เพราะเราอยู่คอนโดค่ะ
เมื่อกลับมาถึงห้องเราก็หนักใจอยู่เหมือนกัน ว่าเงินรักษามันเยอะมากเลยนะ ซักครึ่งนึงเรายังไหว
น้องอีกคนที่เป็นคนมาโพสหาคนรักษาในกลุ่ม ก็ช่วยเราคุยกับแอดมินเพจ ระดมทุนรักษาค่ะ
ก็หาเรื่อย ๆ จนเริ่มจะท้อใจ ในที่สุด ก็ได้คุยกับแอดมินเพจ ' รักหมาจัง '
แอดมินก็ถามเยอะนะคะ เพราะเค้าก็กลัวมิจฉาชีพมาหลอกลวงเหมือนกัน เราก็ได้ส่งรูป ข้อมูล
ใบที่หมอประเมิณการรักษา และบิลแรกที่เราจ่ายไปค่ะ จนแอดมินยอมโพส ขอระดมทุนให้
เราขอระดมทุนเป็นจำนวนเงิน 16,000 บาท เป็นจำนวนเงินเยอะมากเลยนะคะ แต่ไม่น่าเชื่อ
แอดมินโพสให้ไม่ถึง 40 นาที เราระดมทุนได้ เกือบ 18,000 บาทค่ะ
เรานี่แทบจะร้องไห้ และซาบซึ้งในการช่วยเหลือจากทุก ๆ คนมาก
จากนั้นเราได้นำเงินไปวางมัดจำที่คลินิค และไปเยี่ยมน้องทุกวันค่ะ แต่ว่า ผลเลือดน้องก็ไม่ดีขึ้นเลย
จนหมอบอกว่า คงผ่าตัดไม่ได้ และ น้องคงต้องเดินไม่ปกติตลอดไป TT
จากนั้นก็เป็นขั้นตอนการหาบ้านต่อไป อย่างที่บอกว่าเราอยู่คอนโด เลี้ยงไม่ได้ ก็คิด ๆ หาบ้านที่ไหนดีน้า
ที่รั้วรอบ ขอบชิด นึกไปมา บ้านตัวเองที่อุดรก็ได้นี่นา พ่อเราเป็นคนชอบเลี้ยงสุนัข ตอนเรียน ม.ปลายเราอยุ่อุดร
พ่อเราก็ชอบไปเก็บสุนัขข้างทางมาเลี้ยง เราก็เลยไลน์ไปถามพ่อเลยค่ะ ผลที่ได้
พ่อเราบอกเอา ๆ และตั้งชื่อให้เรียบร้อยว่า 'มดขาว' (ตอนเราไป รพ เราตั้งชื่อว่า สโนวไวท์ค่ะ)
เมื่อได้ฤกษ์งามยามดี มดขาวเตรียมตัวไปอุดรกันเลยยยยยย
พ่อเรา และแฟนเราช่วยกันนำมดขาวเข้ากรง ซนนิดหน่อย คงกลัว พาไปไหนเนี่ย 555
สนุกสนานกันไป พ่อชอบเอามาอวดด้วยว่า พาไปที่ทำงาน มีเพื่อนเล่นด้วย
กินข้าววันละสามกะลังมัง ชอบมาเฝ้าหน้าห้องทำงานพ่อ ^^ พ่อไปราชการ พ่อก็พามดขาวไปด้วยค่ะ
แค่นี้เองที่หมาจร ตัวนึงต้องการ ขอแค่มีบ้าน มีเจ้านายที่รักเค้า มีอาหารกิน เค้าก็สุขใจแล้ว
มดขาวตัวอ้วนมากกก เปรียบเทียบกับตอนวันแรกนี่คนละตัวเลย 555
ที่ต้องขอบคุณมา ณ ที่นี้ คือเพจ รักหมาจังนะคะ ที่ช่วยแชร์เรื่องราวของมดขาวให้ จนมีคนโอนเงินเข้ามาช่วยเหลืออย่างมากมาย
ปล. รูปใหญ่ไปขอโทษด้วยนะคะ